November 1, 2020

DAHMER, Jeffrey Lionel

November 1, 2020

Milwaukee mannætan Jeffrey Lionel Dahmer

Ása María Ásgeirsdóttir, Jana Þórey Bergsdóttir, Magnea Björg Friðjónsdóttir, Súsanna Ísabella Jóhannsdóttir

Kynning efnis

Í þessu verkefni munum við koma til með að fjalla um ævisögu Jeffrey Dahmer og glæpaferil hans. Jeffrey Dahmer er einnig þekktur undir nafninu Milwaukee mannætan eftir hryllilegu morðin sem hann framdi. Dahmer var bandarískur raðmorðingi sem tók 17 karlmenn af lífi á árunum 1978 til 1991. Dahmer fæddist þann 21. maí árið 1960 og bjó hann í Milwaukee, Wisconsin til 6 ára aldurs en ólst hann upp í Ohio. Fjölskyldulíf hans einkenndist mikið af rifrildum milli foreldra hans. Móðir hans var mjög þunglynd og faðir hans fjarlægur. Það má segja að glæpaferill Dahmers hafi byrjað snemma þar sem hann byrjaði ungur að drepa dýr og safna þeim inn á heimili sitt. Á seinni unglingsárum Dahmers var hann byrjaður að fantasera um að sofa hjá meðvitundarlausum líkömum ungra karla. Þessar fantasíur urðu svo að raunveruleika þegar hann drap fyrsta fórnarlamb sitt aðeins 18 ára að aldri. Hann náði fórnarlömbum sínum með loforði um peninga eða kynlíf, í kjölfarið á því bauð hann þeim heim til sín þar sem hann byrlaði þeim lyf og kyrkti þá til bana. Dahmer er þekktur fyrir að hafa misþyrmt líkum fórnarlamba sinna ásamt því að geyma margvíslega minjagripi af þeim en það sem hann er allra þekktastur fyrir er að hafa borðað líkamshluta þeirra. Það var ekki fyrr en hann var orðinn 31 árs þegar hann loks náðist eftir langan glæpaferil. Jeffrey Dahmer var andstyggileg manneskja sem framdi ómannúðlega glæpi. Dahmer fellur undir allskyns mælikvarða sem allir hafa þann sameiginlega eiginleika að lýsa mannvonsku hans. Mælikvarðarnir sem við teljum hann falla best undir eru ýmsir flokkar DSM-5, Stones skalinn, Holmes og Deburger kvarðinn, hringkenninguna, Norris fasana og einn undirflokk dauðasyndanna sjö. Þessa mælikvarða munum við fara nánar í hér að neðan.

Glæpurinn sjálfur

Dahmer var varkár með að velja fórnarlömb sín á jaðri samfélagsins, því helst þau sem voru oft á ferð eða glæpsamlegir. Þetta gerði hann til þess að gera hvarf þeirra minna áberandi og draga úr líkum á handtöku hans. Hann leitaði til karlmanna, aðallega ameríska karlmönnum af afrískum uppruna, á samkynhneigðum börum, verslunarmiðstöðvum og strætóskýlum. Fyrsta tilraun hans til að misnota annan mann var þegar hann var 16 ára. Sú tilraun gekk þó ekki eftir en var þó byrjun hans á löngum glæpaferli. Dahmer var aðeins 18 ára gamall þegar hann framdi sitt fyrsta morð. Hann var á leið heim úr matvöruverslun þegar hann sá Stephen Hicks, puttaling. Dahmer bauð honum upp í bíl til sín og enduðu þeir heima hjá Dahmer. Þeir drukku saman en þegar Hicks vildi fara heim tók Dahmer það ekki í mál sem leiddi til átaka. Dahmer kom aftan að Hicks þegar hann sat á stól og sló hann tvisvar í höfuðið með lóði. Við það missti hann meðvitund og í kjölfar þess kyrkti Dahmer hann svo til dauða. Hann afklæddi lík Hicks og stundaði sjálfsfróun á meðan hann stóð yfir því. Dahmer limlesti lík Hicks með eggvopni en með sleggju muldi hann beinin niður sem hann dreifði um eign foreldra sinna og loks setti hann líkamshlutana í plastpoka sem hann gróf í garði foreldra sinna. Stephen Hicks var 18 ára nýstúdent þegar Dahmer drap hann. Þegar Dahmer lokkaði hann upp í bílinn sinn var Hicks á leið sinni á rokk tónleika á Chippewa Lake Park. Foreldrar Hicks höfðu ekki miklar áhyggjur af honum þegar hann hafði ekki skilað sér heim um nóttina þar sem hann var vanur að koma seint heim og þau ályktuðu því að hann hefði einfaldlega bara gleymt því að láta vita af sér. Það var ekki fyrr en sex dögum eftir að hann hafði ekki skilað sér heim þegar foreldrar hans tilkynntu hann týndan.

Aðferð Dahmers til að drepa og misnota fórnarlömb sín voru mjög sambærilegar fyrsta morði hans á Hicks. Eftir því sem hann drap fleiri því verr fór hann með lík fórnarlamba sinna, til dæmis nauðgaði hann þeim. Dahmer, eins og margir raðmorðingjar, geymdi minjagripi. Hann vildi að fórnarlömb hans væru hluti af honum að eilífu og borðaði hann því hluta af líkum þeirra. Í mælikvarða Holmes og Debruger fellur þessi hegðun undir flokk 3.E. Hann geymdi einnig líkamshluta líkt og höfuð og höfuðkúpuna ásamt því að taka myndir af þeim til þess að endurupplifa morðin og einnig til frekari kynlífsathafna. Hann geymdi þessa minjagripi á víð og dreif um um íbúðina sína, þar á meðal inn í ísskápnum sínum, frystinum en einnig geymdi hann kynfæri þeirra í krukkum. Hér kemur vel í ljós áráttu og þráhyggju hegðun hans. Jeffrey talaði einnig um það að hafa borað í höfuð lifandi fórnarlamba sinna og sprautað múratsýru þar inn.

Persónan sjálf

Jeffrey Dahmer var bandarískur raðmorðingi sem tók 17 karlmenn af lífi á árunum 1978 til 1991. Dahmer fæddist þann 21. maí árið 1960 og bjó hann í Milwaukee, Wisconsin til sex ára aldurs en ólst upp í Ohio. Er móðir Dahmers gekk með hann neytti hún óhóflegs magns lyfseðilsskyldra lyfja sem gæti hafa haft einhver vitsmunaleg áhrif á hann. Hann var nokkuð eðlilegt barn fram að fjögurra ára aldri, en þá fór hann í aðgerð vegna kviðslits sem virtist hafa áhrif á hegðun hans. Þegar Dahmer var ungur byrjaði hann að draga sig í hlé og átti fáa vini þar sem jafnöldrum hans fannst hann undarlegur. Erfiðleikar voru heima við þar sem móðir hans var mjög þunglynd og faðir hans fjarlægur. Fjölskyldulíf hans einkenndist mikið af rifrildum milli foreldra hans. Jeffrey fékk þráhyggju fyrir dauðum dýrum í kringum fjögurra ára aldur, það byrjaði líklega eftir að pabbi hans hafi verið að veiða dýr og verka þau. Samkvæmt föður hans fékk Dahmer unaðstilfinningu við að heyra beinin í þeim brotna. Upp frá þessu safnaði hann dauðum dýrum og þá helst stórum skordýrum, til dæmis fiðrildum, í krukkur sem þróaðist út í stærri dýr eins og hunda. Á unglingsárum fór hann að limlesta og kryfja dýr, ásamt því að misþyrma þeim. Þessi hegðun sýnir að hann hafi verið með áráttu og þráhyggjuröskun sem kom betur í ljós seinna á glæpaferli hans. Þegar Dahmer var á 8. ári var hann misnotaður kynferðislega af nágranna sínum. Þessi atburður gæti verið einn af þeim þáttum sem ýttu undir glæpsamlega hegðun hans í framtíðinni. Dahmer byrjaði ungur að neyta áfengis og sagði hann jafnöldrum sínum að þetta væru lyfin hans. Við kynþroska Dahmer áttaði hann sig fljótt að því að hann væri samkynhneigður en hann viðurkenndi það þó aldrei fyrir foreldrum sínum. Hann átti í skömmu ástarsambandi við unglings dreng en þeir stunduðu þó engar samfarir. Eftir að hann áttaði sig á því að hann væri samkynhneigður fór hann að fantasera um að misnota meðvitundarlausa karlmenn en þessar fantasíur urðu að raunveruleika þegar hann myrti sitt fyrsta fórnarlamb. Foreldrar Jeffrey Dahmer skildu þegar hann var 18 ára og taldi hann það hafa verið hvati hans til að framkvæma fantasíur sínar um að misnota meðvitundarlausa menn. Þessar tilraunir mistókust og fór hann út frá því að nauðga líkum fórnarlamba sinna, samkvæmt DSM-5 sýnir þessi hegðun að hann var náriðill. Jeffrey sagðist ekki hafa verið á sakaskrá sem fullorðinn. Hann var samt sem áður handtekinn þrisvar sinnum fyrir að vera fullur á almannafæri. Ásamt því að hafa verið dæmdur fyrir kynferðisbrot af annarri gráðu á ungum dreng og var settur á skilorð í fimm ár. Dahmer var handtekinn fyrir að fróa sér fyrir fyrir framan tvo 12 ára drengi. Hann játaði einnig fimm fyrri tilvik um sjálfsfróun á almannafæri. Þetta er dæmi um strípihneigð sem er undir kynfráviksröskunum í DSM-5 mælikvarðanum en undir sama flokki er það að vera sadisti og náriðill sem hann sýnir seinna á ævinni. Fyrsta tilraun hans til að misnota annan mann var þegar hann var 16 ára gamall en þar faldi hann sig í runna með hafnaboltakylfu og beið eftir fórnarlambi sínu sem hann hafði valið vandlega nokkrum dögum áður. Þessi tilraun gekk ekki eftir en var þó byrjun hans á löngum glæpaferli.

Endir málsins

Alls myrti Dahmer 17 fórnarlömb og fellur því vel undir flokk 16 í Stone skalanum. Á árunum 1989 til 1991 myrti hann alls 13 karlmenn, en fyrir það hafði hann drepið fjóra. Tveimur mánuðum fyrir handtöku Dahmers hafði lögreglan fengið tilkynningu frá nágranna hans um ungan asískan dreng sem hljóp nakinn og blóðugur undan Dahmer. Lögreglan fylgdi þeim aftur heim og trúðu þeir lygum Dahmers, þar sem hann hafði sagt þeim að drengurinn væri 19 ára elskhugi hans. Lögreglan hafði ekki frekari afskipti af þeim og myrti Dahmer í kjölfarið unga drenginn sem var í raun aðeins 14 ára gamall. Eftir þessi afskipti Dahmers við lögregluna myrti hann fjögur fórnarlömb til viðbótar. Þann 22. júlí árið 1991 var Dahmer síðan handtekinn eftir að Tracy Edwards náði að flýja undan honum. Edwards ráfaði um göturnar þar til að lögreglumenn tóku eftir honum og leiddi Edwards þá að heimili Dahmers þar sem hann sagði ásakaði Dahmer um morðtilraun. Í kjölfarið ákváðu þeir að rannsaka íbúð Dahmers og fundu þar ljósmyndir af aflimuðum líkum auk annarra sönnunargagna eins og til dæmis líkamsleyfar sem hann hafði safnað að sér í gegnum glæpaferil sinn. Dahmer fékk á sig 15 lífstíðardóma og var ekki talinn ósakhæfur af dómstólum. Hann tók ekki út allan dóminn þar sem hann var myrtur af fanganum Christopher Sarver árið 1994 og sat þar af leiðandi einungis í þrjú ár. Dahmer sat inni á Columbia Correctional Institution í Portage, Wisconsin. Á meðan hann sat af sér dóminn er Dahmer sagður hafa fundið til eftirsjár fyrir gjörðum sínum og óskaði þess að hann myndi deyja. Við teljum að Dahmer hafi skáldað eftirsjá sína þar sem hann framdi fjölmarga grimmdarlega glæpi með hlé-tímum á milli þar sem hann hafði nægan tíma til að finna fyrir eftirsjá og leita sér hjálpar en gerði það aldrei. Þetta lýsir vel sadisma. Hann las biblíuna og lýsti því yfir að hann hafði endurfæðst í kristna trú, tilbúinn fyrir lok dómsins. Í tvígang var ráðist á Dahmer af meðföngum sínum. Í fyrri árásinni var reynt að skera hann á háls en hlaut hann einungis grunn sár og náði hann fullum bata af þeirri árás. Þann 28. nóvember árið 1994 var ráðist á Dahmer af Scarver á meðan þeir voru að þrífa sturtur fanganna. Dahmer var ennþá lifandi þegar hann var fundinn en lést á leiðinni á spítalann vegna mikilla höfuðáverka.

Fyrsti mælikvarði

Stone listinn

Stone listinn kemur úr bókinni The Anatomy of Evil eftir Michael H. Stone og kom hún út árið 2009. Það vakti mikla athygli að læknir skyldi rannsaka illsku vísindalega, skoða alla helstu glæpi, nauðganir, pyntingar og morð og setja það upp í lista vaxandi illsku. Listinn hefur 22 flokka og er flokkur 22 sá allra versti. Við teljum Jeffrey Dahmer falla undir flokk 16 í Stone listanum. Sá flokkur nær yfir einstaklinga með andfélagslega persónuleikaröskun sem fremja endurtekið grimmdarlega glæpi, þar á meðal morð. Dahmer framdi samtals 17 morð auk fjölmargra annars konar glæpa svo sem nauðgun og sjálfsfróun á almannafæri. Það að hann hafi myrt 17 karlmenn og tekið sér hlé-tíma á milli fórnarlamba sinna gerir hann að raðmorðingja.

Annar mælikvarði: DSM-5

DSM stendur fyrir Diagnostic and Statistical Manual of mental disorders. Þessi handbók hefur að geyma upplýsingar og greiningar fyrir geðsjúkdómum. Í DSM-5 er hver geðsjúkdómur skilgreindur sem klínísk marktæk hegðunar- eða sálfræðilegt sjúkdómsmynstur einstaklinga. Okkur finnst Dahmer falla undir undirflokkana andfélagsleg persónuleikaröskun, nágirnd, sadismi og áráttu- og þráhyggjuröskun. Eitt af greiningaskilmerkjum í andfélagslegri persónuleikaröskun eru að einstaklingur framkvæmir margvíslega smáglæpi meðal annars að brjóta skilorð og að hafa fengið á sig dóma. Dahmer byrjaði ungur að fremja smáglæpi með misþyrmingu dýra. Hann var síðar dæmdur fyrir kynferðisafbrot og sat inni í tvö ár. Þessir ,,smáglæpir” leiddu hann síðan út í alvarlegri glæpi líkt og það að fremja morð.

Áráttu- og þráhyggjuröskun einkennist af þrálátum hugsunum og endurteknum hegðunum sem hafa það markmið að draga úr þeim þrálátu hugsunum sem trufla daglegt líf. Þrálátu hugsanir Dahmers einkenndust af því að safna að sér dýrum og mannfólki. Þrálátu hugsanir hans þróuðust út í áráttukennda hegðun sem hann framkvæmdi með þeirri hrottalegu aðferð að drepa fólk og dýr.

Undirflokkar kynfrávikisraskana eru meðal annars sadismi, strípihneigð og nágirnd. Nágirnd er það þegar að einstaklingur laðast kynferðislega að líkömum látinna einstaklinga. Þetta á einstaklega vel við Dahmer þar sem ein af ástæðunum fyrir morðum hans var til þess að geta nauðgað líkum fórnarlamba sinna. Þegar Dahmer framkvæmdi þessa hegðun var hann að uppfylla sínar dýpstu fantasíur. Það sem einkennir einstaklinga með sadisma er það að upplifa kynferðislega örvun við það að framkvæma eða fantasera um líkamlega sem og andlega þjáningu á öðrum einstaklingi, með eða án samþykkis þeirra. Dahmer byrjaði á að fantasera á kynferðislegan máta um þjáningu annarra. Eftir að hafa upplifað þessar fantasíur í nokkur ár færði hann þær yfir í raunveruleika með gjörðum sínum.

Þriðji mælikvarði:Holmes og Deburger

Holmes og DeBurger mælikvarðinn gengur út á það að útskýra ástæðu (e. motive) morða. Mælikvarðinn einblínir helst á raðmorðingja sem Jeffrey Dahmer er. Í mælikvarðanum eru ástæður morða flokkaðar í þrjá hluta en þeir eru ofsjónir, hugsjónir og sjálfselska. Sjálfselska hefur fimm undirflokka og er einn af þeim sá flokkur sem við teljum Dahmer falla best undir, en það er flokkur 3.E sem er félagsskapur. Þessir morðingjar eru atvinnumorðingjar og laða að sér fórnarlömb til að geta haldið þeim út af fyrir sig. Þeir drepa upp á þægindin og reyna að gera það í felum þegar tækifæri gefst. Við teljum að þetta sé hans ástæða fyrir því að taka þessa menn af lífi. Hann talaði um það að hann vildi að þeir yrðu partur af sér að eilífu, til þess át hann lík þeirra. Einnig geymdi hann ógrynni af líkamshlutum fórnarlamba sinna á víð og dreif um íbúð sína. Við teljum að þetta sé hans leið til þess að halda uppi félagsskap á heimili sínu.

Fjórði mælikvarði: Dauðasyndirnar 7 - Losti

Dauðasyndirnar sjö draga uppruna sinn í kristna trú og er mælikvarði sem hefur sjö undirflokka. Fyrsti flokkur dauðasyndanna sjö er losti en það er sá flokkur sem við teljum Jeffrey Dahmer falla undir. Losti er illska vegna frávika í kynferðis- og persónulegum samskiptum, s.s. í sadisma, masókisma og yfirgangssemi. Eins og kom fram í DSM-5 mælikvarðanum þá teljum við Dahmer vera satista og vera með frávik í kynferðis- og persónulegum samskiptum. Glæpir hans eru virkilega grimmdarlegir og snérust um að hann gæti uppfyllt kynferðislegum löngunum sínum. Hann sýndi hvorki iðrun né samkennd með fórnarlömbum sínum. Hann hlutgerði fórnarlömb sín og fór mjög illa með líkama þeirra.

Fimmti mælikvarði: Norris fasarnir

Morð Dahmers falla vel undir Norris fasana sjö. Norris mælikvarðinn lýsir ferli sem morðingi fer í gegnum. Þetta ferli felur í sér sterka fantasíu sem einstaklingurinn vill framkvæma. Undirbúningurinn inniheldur mikla eftirvæntingu og spenna morðingjans magnast eftir því sem einstaklingurinn nálgast verknaðinn sjálfan. Í kjölfar morðsins felst því oft þungt tímabil hjá morðingjanum og þegar þessu þunga tímabili léttir fer morðinginn að gera sig reiðubúinn til að hefja leikinn á ný. Fyrsti fasi mælikvarðans er hugrof, það er þegar morðingi fer að upplifa óraunveruleika tilfinningu. Þessi fantasía verður sterkari og sterkari þar til að einstaklingurinn færist nær því að framkvæma hugaróra sína. Jeffrey Dahmer var með þrálátar hugsanir um að drepa og sofa hjá meðvitundarlausum einstaklingum eða líkum. Fasi tvö felst í því að þegar hugrofsfasinn er orðinn það sterkur byrjar morðinginn að veiða og er það undirbúningur að því að ná sér í fórnarlamb. Þetta felst í því að velja aðferð, veiðivörur og veiðistaði. Aðferð Dahmers var að lokka til sín unga menn á ýmsum stöðum líkt og börum með því að borga þeim til að fara með sér heim. Næsti fasi kallast biðilsfasi, það felst í því að tæla fórnarlömb í gildrur en þetta gerði Dahmer með því að lauma svefn- eða eiturlyfjum í drykki mannanna. Því næst er það handtakan, þar sem sadismi morðingjans kemur all vel í ljós. Hann lokaði fórnarlömbin sín af á heimili sínu svo þau gætu ekki flúið ásamt því að byrla fyrir þeim. Morðfasinn tekur þá við en það er oft hápunktur ferilsins sem hófst með hugrofsfasanum. Hjá Dahmer var undirbúningurinn hápunkturinn og það sem kom í kjölfar morðsins. Þessi fasi er þegar einstaklingur framkvæmir loks hugaróra sína sem var í tilfelli Dahmers að nauðga meðvitundarlausum líkömum. Á þessu tímabili upplifir morðinginn miklar tilfinningar á borð við útrás, kvíða losun og kynferðislegri fullnægingu. Morðfasinn stendur stutt yfir og þá tekur minjagripsfasinn við. Tilfinningar hjaðna og morðinginn verður fyrst uppgefinn og svo þunglyndur. Dahmer sankaði að sér ýmsum minjagripum svo sem ljósmyndum og líkamshlutum og jafnvel át hann líkin til þess að þau yrðu partur af honum að eilífu. Seinasti fasinn er þunglyndisfasinn. Morðið uppfyllir ekki þrálátu hugsanir morðingjans og upplifir hann þá vonleysi og tómleikatilfinningu. Þegar þunglyndinu fer að létta fara þó fantasíurnar að byrja aftur og fer morðinginn aftur í hugrofsfasann og endurtekur ferlið.

Sjötti mælikvarði: Hringkenningin

Einnig er hægt að skýra hegðun Dahmers út frá hringkenningu Emerick, Gray og Gray. Hringkenningin nær yfir morðingja sem hafa fengið slæmt uppeldi. Morðinginn hefur mjög neikvæða mynda af sjálfum sér og lítur á sig sem fórnarlamb. Hann þróar með sér mjög óheilbrigða aðlögun, miklar fantasíur og fer hann að framkvæma þessar fantasíur. Fyrsta stig kenningarinnar kallast vænting höfnunar og felur í sér hræðslu við höfnun annarra. Þessi hræðsla er alvarlegri en reiði og kemur til vegna lítillar færni. Dahmer var félagslega vanhæfur og bjóst við því versta frá öllum. Annað stig kenningarinnar er afleiðing af fyrri hræðslu og einangrun, þetta eru særðar tilfinningar. Tilfinningar einkennast af einmanaleika og örvæntingu og fer viðkomandi að líta á sjálfan sig sem fórnarlamb sem merkir að Dahmer var orðið sama um eigið líf og fór að taka óþarfa áhættur. Út frá særðum tilfinningum kemur neikvæð sjálfsmynd sem er ýkt og verður að ranghugmyndum. Neikvæða sjálfsmyndin birtist með tvennum ólíkum hætti. Það er opinber eða dulin neikvæð sjálfsmynd. Erfitt er að staðsetja Dahmer í þessum undirflokkum neikvæðrar sjálfsmyndar. Stig fjögur er óheilbrigð aðlögun það einkennist af því að halda ofangreindum þáttum leyndum fyrir öðrum. Þetta leiðir morðingjann áfram yfir í allskonar einkennandi hegðun. Einkennandi hegðun Dahmers var meðal annars mikil neysla áfengis, einangrun frá öðrum og árátta og þráhyggja. Frávikskenndar fantasíur koma í kjölfarið. Hjá Dahmer voru þær að sofa hjá meðvitundarlausum einstaklingum eða líkum og jafnvel borða þau. Þessar fantasíur voru eldsneytið sem keyrðu Dahmer áfram. Á þessu stigi sér hann sig ekki lengur á neikvæðan hátt. Næst á eftir kemur þjálfunarferlið en á þessu stigi nást flestir morðingjarnir. Þetta stig er það fyrsta sem er öðrum sýnilegt og er morðinginn að æfa sig og undirbúa sig. Þetta stig hjá Dahmer einkenndist af mörgum ferðum á skemmtistaði fyrir samkynhneigða menn þar sem hann valdi út möguleg fórnarlömb. Svo kemur að glæpnum sjálfum, Dahmer byrjaði ferill sinn á því að drepa dýr sem þróaðist út í stærri glæpi eins og tæla að sér unga karlmenn, drepa þá, nauðga líkömum þeirra og limlesta þá. Eftir glæpinn kemur tímabundin eftirsjá en þetta tímabil varir oft stutt og ristir ekki djúpt sem samsvarar Dahmer. Dahmer talaði um að hann vildi hlutgera fórnarlömb sín sem er sterkt einkenni á þessu stigi. Fyrir honum voru þetta ekki manneskjur heldur einungis líkamshlutar sem hann eignaði sér. Seinasta stig kenningarinnar er réttlæting. Á þessu stigi finnur morðingi afsökun fyrir hegðunum sínum til þess að umbera eftirsjá morðsins. Hann reynir að réttlæta sínar gjörðir með því að segja að hann hafi ekki verið andlega til staðar þegar sum morðin áttu sér stað.

Heimildir

Biography.com Editors. (2020). Jeffrey Dahmer Biography. The Biography.com. Sótt af https://www.biography.com/crime-figure/jeffrey-dahmer.
History.com Editors. (2020). Cannibal and serial killer Jeffrey Dahmer is caught. History. Sótt af https://www.history.com/this-day-in-history/cannibal-and-serial-killer-jeffrey-dahmer-is-caught.
Inga Kristjánsdóttir. (þáttastjórnandi). (2019). Illverk. [Hlaðvarp]. https://illverk.is.
Jeffrey Dahmer. (2020). Crime Museum. https://www.crimemuseum.org/crime-library/serial-killers/jeffrey-dahmer/.
Plakon, E. (2016). Jeffrey Dahmer. Research Gate. Sótt af https://www.researchgate.net/publication/305993597_Jeffery_Dahmer.
Tabor, M. B. W. (1991). Sorrow and Frustration On Trails of the Missing. The New York Times. Sótt af https://www.nytimes.com/1991/08/12/us/sorrow-and-frustration-on-trails-of-the-missing.html.

Kristján Guðmundsson

November 1, 2020

Barbie og Ken Killers

Kristján Guðmundsson

November 1, 2020

Alda Marín Ómarsdóttir, Ari Rong Liang Yu, Birta Sóley Árnadóttir og Júlía Ósk Jóhannsdóttir

A. KYNNING EFNIS

Barbie og Ken Killers eru þekkt glæpapar frá úthverfum í Ontario fylki í Kanada sem frömdu óhugnanlega glæpi sem fólu í sér nauðganir, pyntingar og morð. Parið hét réttum nöfnum Paul Bernardo og Karla Homolka en þau kynntust árið 1987 þegar hann var 23 ára og hún 17 ára. Þau litu út eins og hið fullkomna par, vinir þeirra töldu þau vera hamingjusöm og parið talaði vel um hvort annað. Þau voru bæði mjög myndarleg, ljóshærð og brosmild (sjá mynd) sem er ástæðan á bakvið nafnið “Barbie og Ken Killers.” Þegar Karla var ung var henni lýst sem gáfaðri og vinsælli stelpu, hún starfaði hjá dýralækni og var mikill dýravinur. Paul var lýst sem hamingjusömum og brosmildum dreng en seinna meir fékk hann sadískar og grófar kynferðislegar þarfir að öðrum óafvitandi til að byrja með. Hann naut þess að nauðga konum og pynta. Þarfir Pauls skiptu hann miklu máli og taldi hann þær vera mikilvægari en líðan annarra sem gerði það að verkum að hann skorti samkennd þegar kom að fórnarlömbum sínum. Áður en parið kynntist hafði Paul nauðgað fjölda kvenna en eftir að hann kynntist Körlu og sagði henni frá draumórum sínum sem hún svo studdi, hvatti hún hann áfram og ýtti ennfremur undir óeðlilega hegðun hans. Eftir þriggja ára samband byrjuðu þau að stunda glæpina saman og frömdu morð í kjölfarið í þeim tilgangi að fela sönnunargögnin. Ekki er vitað til þess að Paul hafi framið morð áður en hann kynntist Körlu. Í sameiningu nauðguðu þau konum og drápu þrjár í kjölfar ofbeldisins.

Þó að Paul og Karla litu út fyrir að vera mjög hamingjusamt par var sambandið þeirra mjög ofbeldisfullt. Paul beitti Körlu bæði andlegu og líkamlegu ofbeldi og niðurlægði hana eins og hann gerði við fórnarlömbin sín. Karla elskaði Paul þrátt fyrir ofbeldið og stóð við hlið hans í gegnum glæpina. Fórnalömb parsins voru öll á aldursbilinu 14-21 árs.

B. GLÆPURINN SJÁLFUR

Eftir þriggja ára samband var Paul orðin leiður á Körlu og hélt enn í vonbrigðin yfir því að hún hafi ekki verið hrein mey þegar þau kynntust. Karla átti hinsvegar litla systur sem Paul hafði áhuga á. Litla systir hennar hét Tammy og var einungis 15 ára, en Paul laðaðist kynferðislega að henni og sagði Körlu frá því. Þar sem Karla vildi halda í Paul ákvað hún einn daginn að gefa honum meydóm litlu systur sinnar í jólagjöf. Í sameiningu byrluðu þau Tammy eitur og nauðguðu henni þegar hún var meðvitundarlaus, þau gáfu henni of stóran skammt af deyfilyfjum sem gerði það að verkum að Tammy kafnaði á sinni eigin ælu og lést. Paul og Karla földu sönnunargögnin áður en þau hringdu á sjúkrabíl. Tíminn sem þau eyddu í að fela sönnunargögn hefði mögulega getað bjargað lífi Tammy. Fjölskyldan trúði því að Tammy hafi sjálf tekið of stóran skammt af eitthverju efni og látist í kjölfarið. Paul og Karla náðu því að sleppa.

Árið 1991 tældi Karla unglingstúlkuna Jane Doe með því að bjóða henni út að borða en Karla kynntist Jane í vinnunni. Karla byrlaði stúlkunni lyf og fór síðan með hana heim til parsins í þeim tilgangi að hressa Paul við eftir morðið á Tammy. Parið beitti Jane alvarlegu ofbeldi sem þau tóku upp á myndband. Unga stúlkan lifði árásina af en mundi ekki eftir atburðinum. Á sama ári rændi Paul 14 ára stúlkunni Leslie Mahaffy. Þegar Paul var í heimagötu Leslie í þeim tilgangi að ræna númeraplötum, sá hann stúlkuna þar sem hún var læst úti af heimili sínu. Paul bauð henni að koma með sér að bílnum sínum að sækja sígarettur, hann batt fyrir augun á henni, rændi henni og beitti hana líkamlegu ofbeldi dögum saman. Parið byrlaði henni síðan lyf, nauðguðu og myrtu. Að þeirra sögn var andlát hennar slys, vegna þess að þau gáfu henni of stóran skammt af deyfilyfjum, en það er óstaðfest. Parið skar lík hennar niður í búta og þyngdu bútana og hentu þeim síðan út í vatn. Paul og Karla frömdu svo annan glæp árið 1992. Glæpaparið hafði skipulagt að ræna stúlku og keyrðu um þar til þau rákust á Kristen French á bílastæði við kirkju. Karla fór út úr bílnum og spurði Kristen til vega. Hún góðlátlega vísaði parinu til vega en það var þá sem Paul nýtti tækifærið og þvingaði hana inn í bíl parsins. Þegar heim var komið pyntuðu þau og nauðguðu Kristen og tóku ofbeldið upp á myndband. Paul og Karla héldu Kristen nauðugri í þrjá daga áður en þau drápu hana. Ekki er staðfest hvernig morðið átti sér stað þar sem parið er ekki sammála um það. Karla heldur því fram Paul hafi kyrt fórnalambið í sjö mínútur en Paul vill meina að Karla hafi notað barefli til að berja Kristen og það hafi orðið henni að bana. Að lokum skyldu þau líkamann hennar, sem var mjög illa farinn, eftir í skurði. Glæpaparið framdi hrottalega glæpi í sameiningu til að fullnægja kynferðislegum þörfum Pauls.

C. PERSÓNAN SJÁLF

Paul Bernardo fæddist þann 27. ágúst árið 1964 í bænum Scarborough í Ontario í Kanada. Paul ólst upp við gróft andlegt ofbeldi af hálfu foreldra sinna. Þegar hann var 9 ára var faðir hans, Kenneth Bernardo, dæmdur fyrir misnotkun á börnum. Síðar, þegar Paul varð 16 ára, tilkynnti móðir hans honum að Kenneth væri ekki blóðfaðir hans heldur hafði móðir hans haldið framhjá eiginmanni sínum og Paul hafði verið getinn út frá því. Þetta gerði það að verkum að Paul varð mjög reiður út í móður sína og byrjaði að beita hana andlegu ofbeldi eftir það. Hann byrjaði að þróa með sér mikið hatur í garð foreldra sinna sem jókst svo í hatur gagnvart heiminum. Þegar Paul var kominn í háskóla byrjaði hann að að beita konur líkamlegu ofbeldi. Hann var myndarlegur og sjarmerandi sem hann nýtti sér til að ráðskast með konur, hann stundaði það að kynnast konum á börum sem hann síðan pyntaði og niðurlægði. Einnig náði hann í mörg fórnarlömb sín á strætó stoppistöðum.

Árið 1987 fór nauðgunum að fjölga í Ontario, talið var að raðnauðgari væri á kreiki sem læddist upp að konum og nauðgaði þeim. Þessi nauðgari fékk nafnið Scarborough Rapist. Lengi vel var ekki vitað hver þessi maður var þar sem ekki voru næg sönnunargögn til staðar. Það var ekki fyrr en Paul var handtekinn árið 1993, þar sem komst upp að erfðaefni hans væri það sama og hjá Scarborough Rapist, sem þýddi að Paul væri þessi raðnauðgari sem konur í Ontario hræddust.

Paul kynntist Körlu árið 1987. Þau byrjuðu í sadó-masókisku sambandi, þar sem Paul var yfirráðandi og Karla var þrællinn hans. Paul sagði henni frá fantasíum sínum sem Karla tók vel í og byrjaði síðar að hjálpa honum við glæpina. Paul var loks dæmdur fyrir að nauðga 13 konum en hann er grunaður um að hafa nauðgað mun fleiri. Hann skorti samkennd þegar það kom að fórnarlömbum sínum þar sem það lítur út fyrir að honum hafi þótt kynferðislegar þarfir sínar vera mikilvægari en líf fórnarlambanna. Ýmis merki gefa þó til kynna að Paul hafi litið á sjálfan sig sem fórnarlamb þar sem hann talaði um það hvað líf hans væri erfitt, hann pældi þó ekkert í lífi raunverulegu fórnarlambanna. Hann átti það einnig til að kenna öðrum um eigin hegðun og gerði það í nokkrum tilvikum í yfirheyrslu. Paul kenndi meðal annars Körlu um morðið á Kristen og að verða systur sinni, Tammy, að bana. Hann réttlæti einnig glæpi sína með því að tala um hvað hann væri óöruggur og kvíðinn, sem sýnir enn og aftur þessa fórnarlambshegðun.

D. ENDIR MÁLSINS

Glæpirnir uppgötvuðust eftir að Karla var búin að fá nóg af Paul. Hann beitti Körlu ítrekað líkamlegu ofbeldi í þeirra sambandi sem leiddi til þess að Karla leitaði til lögreglunnar. Í kjölfar þess voru þau bæði handtekin en Karla gerði samning við lögregluna um að gefa vitnisburð gegn Paul í skipti fyrir það að hún fengi friðhelgi. Hún sannfærði lögregluna um að hann hafi átt mestan hlut í glæpunum og að hann hafi neytt hana í að taka þátt í þeim. Hún sagðist einnig hafa verið svo hrædd við hann að hún hafi ekki þorað að gera annað en að hlýða. Eftir að lögreglan framkvæmdi húsleit fundust ýmis sönnunargögn þar á meðal myndbönd af bæði Körlu og Paul nauðga og pynta tvær konur. Hún fékk 12 ára dóm eftir að hafa viðurkennt að hafa orðið konunum tveimur að bana. Á þeim tíma var ekki vitað af myndbandinu af systur Körlu en það fannst ekki fyrr en ári seinna. Lögreglan og yfirvöld gátu hvorug þyngt dóminn vegna samningsins sem áður var gerður við Körlu. Paul var fundinn sekur af öllum ákærunum sem voru þrjú fyrsta stigs morð, nauðungarvistun, mannrán, gróf kynferðisbrot og að hafa niðurlægt mannslíkamann. Nokkrum árum seinna var hann svo ákærður fyrir að hafa reynt að hindra rannsóknarvinnu lögreglu ásamt hindrun á réttlæti fyrir að hafa ekki afhent myndböndin af voðaverkunum strax til lögreglu. Paul fékk lífstíðardóm fyrir brot sín án möguleika á að fá reynslulausn. Paul Bernardo var fundinn sekur fyrir 13 nauðganir og þrjú morð, hann er hins vegar grunaður um fleiri glæpi.

Árið 2005 var Körlu sleppt úr fangelsi með ýmsum skilyrðum, hún mátti ekki tala við einstaklinga undir 16 ára aldri og mátti einungis ferðast takmarkað. Fjölskylda hennar var ekki viðstödd þegar hún losnaði. Hún fluttist á milli nokkurra staða og eignaðist þrjú börn með eiginmanni sínum Thierry, bróður lögfræðings hennar. Paul fékk eins dags skilorð árið 2015 eftir 25 ára fangelsisvist. Hann sótti aftur um eins dags skilorð árið 2018 og eftir það fullt skilorð, en báðum umsóknunum var hafnað af sóknarnefnd Kanada og mun hann því að öllum líkindum vera í fangelsi til lífstíðar.

Það er áhugavert að sjá að þau voru aldrei gripinn glóðvolg. Eina ástæðan fyrir því að glæpir þeirra komust upp er vegna þess að Karla leitaði til lögreglunnar og sagði þeim smám saman frá öllu. Hún málaði sjálfa sig þó sem fórnarlamb og laug því að hún hafi verið neydd í allt saman.

MÆLIKVARÐARNIR

E. FYRSTI MÆLIKVARÐINN: Stone kvarðinn - 16

Í flokki 16 er talað um andfélagslega aðila sem fremja endurtekið grimmdarlega glæpi. Við vitum að kynferðislegar þarfir Pauls gerðu það að verkum að hann var síendurtekið að nauðga og pynta konur til að fullnægja eigin þörfum. Þar sem Paul fann ekki fyrir miskunn og taldi eigin þarfir vera mikilvægari en líf annara, er hægt að túlka hann sem andfélagslegan einstakling. Í nokkrum tilfellum framdi hann morð í kjölfarið á nauðgunum til að fela sönnunargögn, en í flestum tilfellum framdi hann ekki morð. Hann framdi þessa glæpi endurtekið vegna þess að þarfir hans voru svo sterkar og hann náði lengi að komast hjá því að vera fundinn. Flokkar 17 og 22 komu einnig til greina í Stone kvarðanum. Í flokki 17 er talað um kynferðislega siðspillta raðmorðingja sem fremja morð til að fela sönnunargögn og ekki er merki um pyntingar. Þrátt fyrir að hægt sé að túlka Paul sem raðmorðingja voru nauðganirnar megináhersla hans, hann myrti þó til að fela sönnunargögn í nokkrum tilfellum. Einnig kemur fram í flokknum að ekki sé merki um pyntingar, sem passar ekki við glæpi Pauls þar sem pyntingar var mikilvægur þáttur þegar kom að honum og hans kynferðislegu þörfum. Í flokki 22 er talað um andfélagslega pyntinga morðingja þar sem pyntingarnar eru aðalatriðið. Í þessum flokki töldum við vera meira áhersla á morð heldur en nauðganir, þó að pyntingar hafi einnig verið megin atriði hjá Paul. Paul framdi morð til að fela sönnunargögn í kjölfarið á nauðgunum, hann hafði enga sérstaka hvöt til að fremja morð eitt og sér. Þar sem við teljum “raðnauðgari” passa betur við Paul en “raðmorðingi” fannst okkur flokkur 16 passa best við hann.

F. ANNAR MÆLIKVARÐINN; HRINGKENNINGIN

Hringkenningin samanstendur af níu stigum sem talið er að kynlífsglæpamenn og aðrir glæpamenn fari í gegnum. Þegar glæpamennirnir hafa farið í gegnum öll níu stigin fara þau aftur á fyrsta stig og endurtaka hringinn.

1. Raðmorðingi væntir höfnunar

Paul Bernardo fékk litla og óheilbrigða athygli frá foreldrum sínum á uppvaxtar árum. Móðir hans flutti niður í kjallara hússins þegar hann var ungur og upplifði hann því aldrei eðlilegt fjölskyldulíf né átti fyrirmynd á heilbrigðu ástarsambandi. Faðir Pauls ól hann og systur hans að mestu leyti upp en hann var ofbeldismaður og vondur við börnin sín. Paul kvartaði undan föður sínum við móður sína í þeim tilgangi að fá hana til þess að koma honum og systur hans til aðstoðar. Hins vegar kom móðir hans þeim ekki til hjálpar og sagði honum að faðir hans sem hann væri alltaf að kvarta yfir væri ekki einu sinni blóðfaðir hans heldur hafi hann verið getinn í framhjáhaldi inn á klósetti á bar, hún taldi hann eiga að vera þakklátan fyrir það. Þetta hafði mikil áhrif á Paul og í kjölfarið safnaðist upp mikil reiði og fyrirlitning hjá honum gagnvart móður sinni. Vegna þess hvernig foreldrar hans komu fram við hann og lugu um þetta, þá má álykta að Paul hafi seinna meir átt erfitt með að treysta öðrum, í ljósi þess að hann gat ekki treyst sínum eigin foreldrum. Hann fann til höfnunar frá móður sinni þegar hún vildi ekki stöðva eiginmann sinn í að misnota dóttur þeirra og vera til staðar fyrir börnin sín. Það má því einnig álykta að út frá því hafi hræðsla hans við höfnun orðið sterk og yfirfærst yfir á aðra.

2. Særðar tilfinningar

Móðir Paul tilkynnti honum á ónærgætin hátt að maðurinn sem hann hélt að væri faðir sinn, væri í raun ekki blóðfaðir hans. Móðir hans flutti í kjallarann og hafði lítið samskipti við Paul og systur hans. Eins og hefur komið fram reyndi Paul að segja móður sinni frá ofbeldi föður hans en hún gerði lítið til að hjálpa þeim, sem særði Paul mikið. Það sést vel hvernig hann lítur á sjálfan sig sem fórnarlambið í yfirheyrslu sem má sjá á YouTube. Þar talar hann um að lögreglumennirnir eigi bara eftir að snúa út úr svo það skipti ekki máli hvað hann segi. Fórnarlambahegðunina má einnig sjá hjá honum vegna þess að hann fór oft að tala um hvað hann ætti það erfitt og leit meira á sjálfan sig sem fórnarlamb heldur en stelpurnar sem hann beitti hrikalegu ofbeldi, nauðgaði og drap.

3. Neikvæð sjálfmynd

Neikvæð sjálfsmynd birtist með tveimur ólíkum háttum, opinber neikvæð sjálfsmynd og dulin neikvæð sjálfsmynd, í því seinna kennir morðinginn öllum öðrum um. Bæði fyrir og eftir að Karla Homolka og Paul Bernardo voru handtekinn sýndi hann dulda neikvæða sjálfsmynd. Það fólst í því að hann kenndi öðrum um það sem komið hafði fyrir í glæpunum. Hann kenndi Körlu um að hafa orðið Tammy að bana og ásakar hana einnig um að hafa drepið Leslie en þau segja sitthvora söguna um hvernig atburðarrásin átti sér stað. Hann sýndi opinbera neikvæða sjálfsmynd eftir að hann var handtekinn. Hann reyndi þá að réttlæta glæpi sína meðal annars með því að segjast vera kvíðinn og með lítið sjálfstraust. Hann sagðist einnig gráta mikið vegna glæpanna sem hann hafði framið. Í yfirheyrslu hans sem finna má á YouTube sést hve óöruggur hann er og segir meðal annars að það þýði ekkert fyrir hann að svara spurningum lögreglunnar því þau muni aldrei taka mark á honum.

4. Óheilbrigð aðlögun

Þegar skoðuð er hegðun Körlu og Paul áður en þau voru handtekin er meðal annars hægt að horfa á hvernig þau töluðu um hvort annað og komu fram á almanna færi. Þau láta líta út eins og allt hafi verið í góðu og þau hafi verið mjög hamingjusamt par. Þau virtust vera mjög náin þegar þau voru í kringum aðra og töluðu alltaf mjög vel um hvort annað. Það kom síðan í ljós eftir handtöku að þessi ímynd sem þau bjuggu til hafi ekki verið sönn þar sem samband þeirra einkenndist af ofbeldi og óheilbrigðri hegðun. Paul átti það til að misnota áfengi, hann var oft á tíðum í afneitun, bældi niður tilfinningar og lét það síðan bitna á Körlu og fórnarlömbum sínum. Hann beitti Körlu bæði andlegu og líkamlegu ofbeldi. Hann sagði henni m.a. að hún væri ekki eins spennandi lengur þegar þau voru búin að vera saman í nokkur ár vegna þess að hún væri ekki hrein mey og hafði ekki verið það þegar þau kynntust.

5. Frávikskenndar fantasíur

Fantasíurnar voru svo sannarlega til staðar hjá Paul Bernardo. Hann þráði að nauðga konum og pynta þær. Hann vildi hafa völd ásamt því að geta haft stjórn á fórnalrömbum sínum.

Eins og áður hefur komið fram fékk hann litla athygli sem barn frá foreldrum sínum og varð fyrir ofbeldi að hálfu þeirra. Paul þróaði hatur gagnvart foreldrum sínum í gegnum árin sem koma gjarnan fram í óviðeigandi fantasíum hans. Hann þróaði einnig mikið hatur gagnvart konum og vildi niðurlægja þær líkt og hann gerði gagnvart móður sinni. Paul varð líkur pabba sínum í hegðun að vissu leyti þrátt fyrir að Paul hafi framið alvarlegri glæpi. Grunnástæða fantasíanna gæti því hafa verið leit að athygli sem hann fékk ekki sem barn. Fantasíur Paul urðu verri með tímanum, til að byrja með gat hann uppfyllt þær með Körlu en þær þróuðust og urðu grófari eftir því sem árin liðu. Þau byrjuðu því að ræna ungum stelpum, misþyrma þeim og drepa. Þráhyggja Paul í tengslum við að fá Körlu til að klæðast fötum af Tammy og láta hana hegða sér eins og systir sín var hluti af fantasíum hans. Hann hafði alltaf haft meiri áhuga á Tammy en Körlu og þetta var hans leið til að fullnægja fantasíum sínum.

6. Þjálfunarferlið

Til að byrja með æfðu Paul og vinir hans sig á “pick up línum” til að nota á konur sem þeim leyst vel á. Hann fór á bari í leit að konum í þeim tilgangi að beita þær líkamlegu ofbeldi, ásamt því að niðurlægja þær. Paul fór seinna meir að leita að konum hjá strætóskýlum, þar sem hann tældi konur í kringum 14-21 árs og nauðgaði þeim. Fyrsta morðið sem Karla og Paul frömdu var á Tammy, litlu systur Körlu. Þau höfðu undirbúið nauðgunina fyrirfram og Karla stal deyfilyfi notað fyrir hesta úr dýralæknastofunni þar sem hún vann. Þau buðu Tammy svo í drykk og deyfðu hana þar til hún varð meðvitundarlaus. Þau höfðu gert myndavél tilbúna til þess að taka upp nauðgunina og pyntingarnar á Tammy.

Árið 1991 rændi Karla henni Jane Doe sem var fyrrum samstarfskona Körlu. Karla fór síðan með hana heim til Pauls að þeirra sögn í þeim tilgangi að að hressa Paul við, vegna þunglyndis sem fylgdi eftir morðið á Tammy. Parið síðan nauðguðu henni og pyntuðu.

Næsti glæpur sem þau fengu síðar dóm fyrir var morðið á Leslie Mahaffy. Leslie var læst úti á heimili sínu þegar Paul nýtti sér tækifærið og rændi henni. Paul var staðsettur í götunni hennar þar sem hann var að stela númeraplötum. Paul bauð henni upp á sígarettu og sagði henni að koma í bílinn sinn til að sækja þær. Hann vafði síðan peysunni sinni um höfuð hennar og henti henni í bílinn sinn. Paul og Karla byrluðu síðan Leslie með róandi lyfum sem Karla hafði rænt af dýraspítalanum. Þau nauðguðu henni og myrtu hana svo. Síðan náðu þau í steypu og sög til að saga Leslie niður og steypa hana í pörtum svo erfiðara væri að finna líkama hennar. Þetta var ákveðin breyting á glæpum þeirra þar sem þau höfðu ekki farið svona með lík fórnalambanna í fyrri glæpum. Einnig er vísbending um að morðið hafi verið skipulagt þar sem það er ólíklegt að þú steypir lík einstaklings sem þú drapst fyrir slysni og þarft að losa þig fljótt við.

Í þriðja morðinu sem þau voru dæmd fyrir rændu þau Kristen French. Fyrir morðið höfðu þau skipulagt hvernig þau ætluðu að ræna stúlku á vergangi. Þau keyrðu um þar til þau fundu Kristen en þá fór Karla út úr bílnum og spurði hana vegar. Á meðan að unga stúlkan aðstoðaði Körlu kom Paul aftan að Kristen og í sameingu komu þau henni inn í bílinn.

7. Glæpurinn sjálfur

Þegar Paul var í háskóla svaf hann hjá mörgum konum sem hann kynntist á börum í þeim tilgangi að beita þær ofbeldi og pynta þær í kynlífi. Hann fór síðar að gera enn ógeðslegri hluti og þróuðust glæpirnir síðan í nauðganir á fjölda kvenna en hann er dæmdur fyrir 13 nauðganir og grunaður um fleiri. Eftir að hann kynntist Körlu fóru glæpirnir að vera ennþá alvarlegri og parið nauðgaði, pyntaði og drap ungar stúlkur. Fyrsta morðið átti sér stað þegar Karla bauðst til að gefa Paul meydóm systur sinnar í jólagjöf. Þessi svokallaða gjöf kom í kjölfar þess að Paul sagði að Karla væri ekki lengur spennandi. Karla byrlaði systur sinni með deyfilyfi ætlað hestum sem hún stal af dýraspítalanum þar sem hún starfaði. Þau nauðguðu og pyntuðu systur hennar og tóku það allt upp á myndband. Systir hennar kafnaði síðan í sinni eigin ælu og þau eyddu tíma í að fela sönnunargögn áður en þau hringdu á sjúkrabíl. Þessi tími hefði mögulega getað bjargað lífi Tammy.

Næsti glæpur sem þau framkvæmdu var á Jane Doe. Jane leit mjög upp til Körlu en þær höfðu unnið saman í dýrabúð. Karla bauð henni í mat og byrlaði henni með róandi lyfi, eftir það fór hún með hana heim til sín þar sem hún og Paul nauðguðu og pyntuðu ungu stúlkuna og tóku árásina upp á myndband. Jane lifði árásina af en mundi ekki eftir neinu þegar hún vaknaði á afskekktum stað.

Næsta morð sem parið var dæmt fyrir var á Leslie Mahaffy en Paul rændi henni fyrir utan heimilið hennar þar sem hún var læst úti. Hann bauð henni upp á sígarettu en sagði henni að koma með sér að bílnum sínum þar sem þær væru geymdar. Þegar þau voru komin að bílnum batt hann fyrir augun á henni og henti henni inn í bílinn. Eftir alvarlega nauðgun og pyntingar sem voru teknar upp á myndband dó Leslie útaf of stórum skammti. Samkvæmt vitnisburði þeirra gerðu þau sér ekki grein fyrir því strax fyrr en Paul var búin að gera bílinn tilbúinn sem þau ætluðu að nota til að skilja hana eftir lifandi úti á götu. Þau skáru hana í búta, settu líkamspartana síðan í mismunandi steypuklumpa og hentu þeim í vatn.

Kristen French var seinasta morðið sem parið var dæmt fyrir. Parið keyrði um í leit að fórnarlambi þangað til þau fundu Kristen á bílastæði við kirkju og spurðu hana til vegar. Þau nýttu sér tækifærið þegar hún var að aðstoða þau til þess að ræna henni. Parið hélt henni fanginni í þrjá daga og nauðguðu henni, pyntuðu og tóku atburðinn upp áður en þau drápu hana. Ekki er víst hvernig Kristen dó, Karla sagði að Paul hafði kyrkt fórnalambið í 7 mínútur en Paul sagði að Karla hafi barið hana með barefli sem olli því að hún lést.

8. Tímabundin eftirsjá

Paul sá aðallega eftir morðinu á Tammy, litlu systir Körlu. Morðið á Tammy var ekki fyrirfram skipulagt. Paul sýndi tilfinningar í garð Tammy þar sem hann var hrifinn af konum sem höfðu ekki stundað kynlíf og voru að hans mati saklausar. Karla klæddi sig eitt sinn upp í föt af Tammy þegar þau stunduðu kynlíf þar sem hún átti þóttist vera systir sín. Þau léku einnig morðið og pyntingarnar á Tammy oftar en einu sinni fyrir kynferðislega örvun. Það má sjá örlitla eftirsjá hjá þeim í tengslum við Leslie Mahaffy, vegna þess að á milli þess sem þau misnotuðu hana og beittu ofbeldi þá gáfu þau henni bangsa til að hafa hjá sér. Það má álykta að þau hafi fundið örlítið til með henni í stuttan tíma og hafi því gefið henni bangsann til að láta bæði henni og sjálfum sér líða örlítið betur. Þetta stoppaði þau þó ekki frá því að ganga lengra.

9. Réttlæting

Paul réttlætir brotin með því að segja að það séu sálfræðilegar ástæður á bakvið þau. Hann sagði sadíska hegðun sína vera aðallega vegna lágrar sjálfsmyndar og kvíðaröskunar en einnig vegna vitrænnar röskunar, misnotkunar og hömluleysis af völdum áfengis. Ásamt því reynir Paul að koma með afsakanir og ástæður eins og að hann hafi alltaf ætlað að sleppa fórnalömbunum sem þau höfðu rænt, þar sem hann vildi ekki drepa þær. Hann kenndi einnig Körlu um morðin á Tammy og Kristen og þannig réttlætir hann glæpinn fyrir sjálfum sér.

G. ÞRIÐJI MÆLIKVARÐINN: Sadismi

Einstaklingur með sadisma fær kynörvun út úr því að líkamlega og andlega niðurlægja fórnarlambið. Einstaklingurinn fær sterkar og endurteknar kynhvatir og hegðun hans felur í sér að niðurlægja og kvelja einstakling sem oft hefur ekki gefið samþykki. Hegðunin veldur oft erfiðleikum í samböndum. Þetta má augljóslega sjá í hegðun Paul, hann nauðgaði konum og fékk kynferðislega örvun út úr því. Paul var með margar fantasíur og lýsti þeim oft fyrir Körlu og þau framkvæmdu þær síðar í sameiningu. Erfiðleikar sambandsins vegna sadisma Pauls sjást í óöryggi Körlu. Hún var oft hrædd um að vera ekki nóg fyrir hann og hún gerði margt til að þóknast honum. Gjöf hennar til Pauls, meydómur Tammy var dæmi um þetta. Hún fór þessa leið til að gleðja hann, uppfylla þarfir hans og reyna koma í veg fyrir að hann færi frá henni.

H. FJÓRÐI MÆLIKVARÐINN

Röskunin einkennist aðallega af samviskuleysi og eigingirni. Einnig getur verið að einstaklingar með þessa röskun fylgi ekki lögum og reglum, séu árásargjarnir, hvatvísir og skorti eftirsjá. Þetta lýsir Paul Bernardo nokkuð vel. Paul fékk kynferðislega örvun við það að pynta og niðurlægja fórnarlömb sín í kynlífi, sem varð að þörf sem að hann þurfti að fullnægja. Þessi kynferðislega þörf skipti Paul meira máli en líf og andleg heilsa fórnarlamba sinna. Honum var alveg sama um hvaða áhrif þetta hafði á aðra þar sem hann trúði að þarfir hans væru miklu meira virði. Hann nauðgaði mörgum konum og drap nokkrar af þeim til að fela glæpina og bjarga sjálfum sér frá fangelsi. Paul var sjarmerandi og myndarlegur maður sem hann nýtti sér í eigin hag til að lokka konur til sín. Það er talið að margir með andfélagslega persónuleikaröskun séu sjarmerandi, sem gerir það að verkum að fólk trúi ekki að þessir einstaklingar geta framið slíka glæpi. Miðað við þetta samviskuleysi og eigingirni sem Paul bjó yfir er hægt að ákvarða að hann hefði eflaust haldið þessum glæpum sínum áfram ef hann hefði ekki verið gripinn.

I. FIMMTI MÆLIKVARÐINN: Holmes og Deburger - Sjálfselska

Sjálfselsku tegundin eru þeir sem drepa vegna þess að þeir fá persónulega eitthvað út úr því, annað fólk skiptir ekki máli. Þessi tegund er skipt í fimm liði: Girnd / sterkar hvatir, spenna, þægindi, stjórnun/vald og félagsskapur. Í tengslum við glæpi Pauls má sjá að girnd / sterkar hvatir lýsa honum best. Í morðinu á Leslie rændi Paul henni að kvöldi til og batt fyrir augun á henni. Hann tók hana heim þar sem hann æsist upp kynferðislega og pyntaði og beitti hana líkamlegu ofbeldi. Ásamt því nauðgaði hann fórnarlömbum sínum og svipti nokkur þeirra lífi. Í morðinu á Kristen sýndi hann sömu hegðun gagnvart henni.

J. SJÖTTI MÆLIKVARÐINN: CCM - 134 Sexual homicide, sadistic

Samkvæmt kvarðanum er morð framið af sadista sem hefur þróað með sér kynferðislega örvun sem svar við sadísku myndmáli. Við vitum að beiting líkamlegs og andlegs ofbeldis fullnægði Paul kynferðislega. Það veitti honum ánægju að pynta fórnarlömbin sín og nauðga þeim. Kynferðislegar sadískar fantasíur þar sem kynferðislegar athafnir eru paraðar við yffiráð, niðurbrot fórnarlambs og ofbeldi, verða að glæpsamlegum aðgerðum sem enda í dauða. Nokkur fórnarlömb Pauls voru myrt eftir grófa nauðgun og pyntingar. Það er ljóst að Paul bjó yfir kynferðislegri þörf sem var mjög gróf og hægt að túlka sem sadíska hegðun. Að fullnægja þessari þörf skipti Paul mestu máli þar sem hann sýndi enga miskunn.